Opleiding

Astrologie: een ambacht, een kunst en een wetenschap

1. Het visualiseren (oogreflex)
2. Het wichelen (sterktebepaling)
3. Het vertalen (de interpretatie)

Het meest voorkomende probleem bij net afgestudeerde astrologen is vergelijkbaar met wat een middelbare scholier overkomt als hij, na jaren in een taal te zijn onderwezen, zijn eerste stappen in dat taalgebied zet. Horen wat er precies gezegd wordt, is al problematisch, en als dat al lukt, dan stottert het antwoord. Zijn oor is nog niet gewend aan de klank van die taal en wat hij uitbrengt, is meestal een te rechtlijnige vertaling vanuit de eigen moedertaal. Het  niet goed horen komt in de horoscopie overeen met het probleem hoe en van welke invalshoek uit het gecompliceerde horoscooppatroon aan te pakken. Het  niet goed kunnen antwoorden met het nog niet goed kunnen vertalen van de abstracte constellatie in een overdrachtelijk verhaal. Die problemen slinken als het voorbereiden van de horoscoop in de drie bovenstaande stappen geschiedt.

Visualiseren
Door de planeten achtereenvolgens en in een zelf te kiezen volgorde in te tekenen ziet men de constellatie onder zijn handen groeien. Sinds het verschijnen van de computer is het uit de mode geraakt. Jammer, want al tekenend ontstaat een trapsgewijs inzicht in de opbouw van de constellatie, dat bij het door de computer in één klap uitgespuwde geheel ontbreekt. Computerhoroscopen met een waterval van aspecten. Dan komt het aan op schrappen, altijd lastiger dan iets bewust weglaten. Intekenen, op een aan zichzelf aangepaste wijze, is eigenlijk de proloog naar het wichelen en interpreteren. Het is geen tijdverlies. Het op die wijze stelselmatig opgebouwde overzicht vereenvoudigt beide volgende stappen en kan het zicht op de grote lijnen van het patroon al in de eerste fase vergroten.

Wichelen
Wichelen is noodzakelijk omdat niet alle horoscoopfactoren even sterk werken. Vandaar dat de astroloog vroeger  wichelaar heette: wichelen = wegen. Zo trachtte hij een beeld te krijgen van datgene wat het brandpunt van de horoscoop vormt. Een opstap naar de interpretatie, waarin mogelijkheden en beperkingen van het horoscooppatroon scherp in het zicht komen, alsook uitgesproken hindernissen en de beste perioden om deze te overwinnen. Is het wichelen in de radix astrologie al van groot belang, voor de progressieve astrologie is het onontbeerlijk, maar in het merendeel van de huidige astrologische leergangen komt het echter nauwelijks aan bod.

Vertalen
De astroloog werkt met planeten, die functies aangeven, met dierenriemtekens, die de toonaard aangeven waarin de planeten opereren, en met huizen, die staan voor het concrete kader waarbinnen het voorgaande gebeurt (afschaffing van de slavenarbeid verandert het kader van huis VI). En met de hoekverhoudingen tussen de planeten (aspecten), die de verschillende functies, toonaarden en concrete kaders met elkaar verbinden. De interpretatie daarvan behelst eigenlijk het omzetten van een geheel (het horoscopische) in een ander geheel (een levensverhaal met persoonlijke karakteristieken). Elk van de afzonderlijke horoscoopfactoren dient zo veel mogelijk zijn betekenis te krijgen in relatie tot het geheel. Zeker, dat wordt voldoende door lesgevers benadrukt, maar op het methodisch toepassen van dit uitgangspunt wordt onvoldoende getraind. Dat leidt tot te rechtlijnige vertalingen, waardoor de horoscoop nauwelijks wordt omgezet in een overdrachtelijk en gestructureerd verhaal. Bovendien kunnen wezenlijke inhouden en betekenissen verloren gaan. Wichelen alvorens de eigen  taalfantasie op de horoscoop los te laten minimaliseert dit euvel.